Peki bu noktaya nereden geldim, 23 yıl durdum da bir blog açmak için neden bugünü bekledim? Bu sorunun cevabı çok basit. Hayatta sürekli bir koşuşturmaca içerisindeyiz, bir yandan kendimizi yarına hazırlayabilmek için uğraşıyor bir yandan da bugünü kaçırmamak için çabalıyoruz. (Belirtmeden geçmek istemiyorum, blog ismimin çıkış noktası da buradan geliyor :) ) Bu zamana kadar çoğunlukla yarın için çalıştım, yani ne mi yaptım? Bitmek bilmeyen sınavlara, ödevlere, derslere hazırlanmak, iyi bir lise ve üniversite kazanmak, yüksek ortalamalarla mezun olabilmek, yabancı dil öğrenmek, iyi bir iş bulmak, para kazanmak, istediğim araba için para biriktirmek. Bu saydığım amaçların hepsini az çok tamamladım diyebilirim. Şimdi ise bugünüm için çaba harcamak istiyorum.
Bugünümün amacı ne diye soracak olursanız, henüz bu sorunun cevabını tam bilmemekle birlikte içinde bulunduğum durumu en iyi anlatabilecek olan Maslow'un ihtiyaçlar hiyerarşisindeki en üst basamağı söyleyebilirim yani "kendini gerçekleştirmek" diyebilirim. Bu süreç öncelikle insanın kendini tanımaya çalışmasıyla başlar, ideallerini ve yeteneklerini gerçekleştirmesiyle son bulur. Bu sona ulaşabilir miyiz, evet artık tüm ideallerimizi gerçekleştirdik, son adımı da tamamladık diyebilir miyiz bilmiyorum. Ancak hayatta ilerleme kaydedebilmek için disiplinli ve yoğun bir çalışma gerektirdiğini ve hayatın buna değeceğini biliyorum.
İşte bu blog, bir başlangıç. Duygularımı içimden geldiği gibi aktarabileceğim, düşüncelerimi daha iyi ifade edebilmemi sağlayabilecek, yazı dilimi geliştirebilecek, yazacağım konular hakkında beni daha fazla araştırmaya zorlayacak, bunları yaparken bir yandan bilgi paylaşım ortamı oluşturabileceğim bir yandan da kişisel gelişimime katkı sağlayabileceğim mükemmel bir araç.
